اختلال میل جنسی و بی میلی جنسی در زنان یک بیماری بسیار شایع است. نتایج تحقیقات حاکی از آن است که بی میل جنسی ، بیشترین اختلال جنسی است که در میان زنان دیده می شود، و توسط ده الی پنجاه و یک درصد از زنان مورد مطالعه در کشورهای مختلف گزارش داده شده است.
میل جنسی یک دلیل نادر برای داشتن رابطه جنسی در زنان در روابط پایدار است.
زنان دلایل زیادی برای رابطه جنسی دارند ؛ مانند تمایل برای نزدیکی احساسی، خشنود کردن شریک زندگی خود، برقراری ارتباط تنگاتنگ – و این همه صرفا مستقل از دلیل بیولوژیک اند.
بی میلی جنسی زنان و مردان
در مقابل، در مردان این دلیل جنسی بیولوژیک به عنوان اشتیاق جنسی و رسیدن به تجربه ی جنسی، و فکر کردن خود به خود به رابطه ی جنسی آشکار است.
بررسیها حاکی از آن است که درصد بالایی از زنان که به ندرت احساس میل جنسی می کنند، گفته اند که بیشتر زمانی که درگیر رابطه جنسی می شوند، تحریک می شوند (ترشح، تورم، اوج لذت جنسی) و نارضایتی آنها کمتر است.
به عبارت دیگر، در زنان تمایل جنسی خود به خود کم است ولی زمانی که درگیر تجربه جنسی می شوند می توانند تحریک شوند و در واقع از تجربه لذت ببرند. مشکل اصلی برای زنان غلبه بر مانع اولیه تا شروع رابطه ی جنسی است،و بعد از آن همه چیز خوب پیش برود.
یک زن با میل جنسی کم می تواند احساس خجالت و بی کفایتی کند. رابطه ی جنسی کم و شروع نکردن زن می تواند بین زوج کشمکش ایجاد کند.
مردها گله دارند که “همیشه” باید شروع کننده باشند و این کار برای آنها سخت است.
ضرب المثلی می گوید که مردان به دنبال رابطه ی جنسی برای احساس نزدیکی اند در حالی که زنان باید احساس نزدیکی کنند تا به رابطه ی جنسی برسند. بنابراین غیر ممکن است که بتوان به دقت ضعف میل جنسی در یک زن را بدون توجه به کیفیت روابط و سطح صمیمیت احساسی ارزیابی کرد.
در صورتیکه تجربه ی جنسی بسیار لذت بخش باشد ، پیش بینی رابطه بعدی مثبت خواهد بود (انتظار تقویت). اگررابطه ضعیف باشد( بعلت خودخواهی و یا عدم رضایت متقابل) ، رابطه ی جنسی به کاری نامطلوب و اجباری تبدیل خواهد شد. در این مورد انتظار آینده ی جنسی خوبی را نداریم.
مردان “تک بعدی” و زنان “چند بعدی”اند. مردان آسانتر تمرکز می کنند اما زن ها حواسشان همزمان به خانه، بچه ها، غذا، و جامعه هست ..
همین امر به پرهیز از رابطه جنسی یا در اولویت نبودن رابطه ی جنسی منجر می شود. خانم هایی که عصبی هستند و استرس دارند می توانند با یادگیری تکنیک های آگاهی ذهن و مهارت های تفکر رابطه بهتری داشته باشند.
پدیده های بیولوژیکی و فیزیکی می توانند میل جنسی را تحت تاثیر قرار دهند.
بی میلی جنسی در زنان می تواند توسط روان درمانگر جنسی حل می شود..
دکتر ساندرا لیبیوم، در این باره می گوید: “عدم علاقه جنسی یک زن اغلب به رابطه ی او با شریک زندگی اش گره خورده است. مردان نیاز به یک مکان برای رابطه جنسی دارند و زنان نیاز به یک هدف دارند. ”
پس ارزیابی و درمان بی میل جنسی یک زن خارج از چارچوب غیر ممکن است. این ارزیابی شامل وضعیت روحی و روانی او، پیشینه ی جنسی و بیولوژیکی او می شود.
سطح صمیمیت احساسی یا رضایت در روابط، منجر به افزایش لذت و انگیختگی زن در رابطه می شود.
روان درمانگر جنسی بر روی اطلاعات روانی و ارتباطی و فیزیکی زن تمرکز می کند.
بدیهی است بی میلی جنسی می تواند سلامت رابطه را تهدید کند و.پس ارزیابی فرد برای شروع درمان بسیار مهم است.
یکی از روشهای درمان بی میلی جنسی ،هیپنوتیزم درمانی است . این روش با نفوذ در ناخود آگاه ،موانعی که مانع لذت بردن فرد ازز رابطه می شود را برطرف کرده و احساس رضایتمندی فرد را از رابطه بالا می برد.
نوشته عوامل بی میلی جنسی زنان اولین بار در دکتر نجفی توانا متخصص روانشناس پدیدار شد.