با لکنت صحبت کردن ، قطع شدن کلام و گاه تکرار کلمات و کشیدن آن‌ها ازجمله ویژگی‌های رشد طبیعی تکلم و به‌اصطلاح زبان باز کردن است و اغلب کودک ها در مرحله‌ای از دوران کودکی خود آن را تجربه می‌کنند.
در دوران پیش از مدرسه این طرز سخن‌گویی گاه در کودک مشاهده می‌شود و زمانی دیگر از بین می‌رود. به این نتیجه رسیده‌ایم که ادای کلمات به شکل تکراری بیشتر در ۲٫۵ ، ۳٫۵ و ۶ سالگی مشاهده می‌شود.
معمولاً کودک تقریباً به‌سرعت این مرحله را پشت سر می‌گذارد و طرز تکلم او حالت عادی به خود می‌گیرد.
به‌طور متوسط کودک در فاصله سنی ۲ تا ۶ سالگی که هنوز دوران رشد تکلم خود را پشت سر می‌گذارد در اجزاء هر ۱۰۰۰ کلمه ۴۰ تا ۵۰ کلمه تکراری را به زبان می‌آورد.
ممکن است کودک حرف به خصوصی را چند بار تکرار کند. ممکن است مکث‌های بی‌تناسب داشته باشد و یا کلمه‌ای را بی‌جهت به‌صورت کش‌دار ادا کند.
تکلم فرایندی پیچیده است و تعجب‌آور نیست که تکلم یک کودک کم‌سال از ثبات و روانی بی‌بهره باشد. کودک می‌خواهد کلمات جدید ، طرز تکلم و سایر پیچیدگی‌های زبان را بیاموزد. حتی اشخاص بالغ نیز گاه با لکنت زبان و روان صحبت نکردن روبه‌رو می‌شوند.
گرچه لکنت زبان می‌تواند در پی یک شوک یا بحران احساسی یا عاطفی صورت گیرد شروع لکنت و از میان رفتن روانی صحبت اغلب بسیار تدریجی است و اغلب شروع آن در صحبت‌های معمولی روزانه مشاهده می‌شود.
پدر و مادر اغلب بیش‌ازاندازه نگران این موقعیت می‌شوند و در بسیاری از موارد از دست رفتن روانی در صحبت را با لکنت زبان به‌اشتباه می‌گیرند.
اما این رفتار با لکنت زبان مزمن یا لکنت زبان در اشخاص بالغ تفاوت می‌کند.
کودک کم‌سال به‌ندرت از این مشکل خودآگاه است ، مگر اینکه کسی از اطرافیان موضوع را به روی او بیاورد. اما اشخاصی که در سنین بالاتر لکنت زبان‌دارند از موقعیت خودآگاه‌اند. این اشخاص دارای نشانه‌های بسیار پیچیده‌تری هستند.
والدینی که تحت تأثیر این رفتار قرار می‌گیرند نمی‌دانند که آیا در زبان فرزندشان اشکالی وجود دارد؟ آیا او گرفتار عقب‌ماندگی است؟ آیا روان‌پریش است؟ اما صحبت‌های تکراری در کودکانی مشاهده می‌شود که ظاهراً از هر لحاظ در شرایط طبیعی و مطلوب قرار دارند.
اغلب آن‌ها از شرایط خانوادگی مطلوبی برخوردارند ، دارای هماهنگی خوبی هستند ، به‌طوری‌که به‌زحمت می‌توانیم علت ویژه‌ای را نشانه ناراحتی کودک بدانیم.
اما روان نبودن طبیعی درصورتی‌که با آن درست برخورد نشود تشدید می‌شود.
کودکی که از لکنت زبان رنج می‌برد و هرآینه به هنگام صحبت کلامش را قطع می‌کنند ، کودکی که به دلیل تکرار کلمات به شکلی مجازات می‌شود ، کودکی که برای حرف زدن باید رقابت کند ، کودکی که باید بخت و اقبال بد را علت ناراحتی خود بداند برشدت لکنت زبانش افزوده می‌شود و در این شرایط به‌اجبار تخلیه تنش در او شدت می‌گیرد.
کلام درمانی برای اصلاح حرف‌های تکراری کودکانی که هنوز به مدرسه نرفته‌اید توصیه نمی‌شود.
بااین‌حال پدر و مادر می‌توانند با توسل به اقدامات متعدد روانی حرف زدن فرزند خود را بهتر کنند و بر سرعت بهبودی او بیفزایند.
منبع : کتاب رفتار کودک
درمان لکنت زبان و هیپنوتیزم درمانی
حساسیت زدایی
کاهش واکنش هیجانی و ترس نسبت به لکنت
جایگزینی رفتاری مثبت در لحظه لکنت
علاوه بر بکار گیری این فنون گفتار درمانی در درمان لکنت زبان، مشاوره روانشناسی، روان درمانی و هیپنوتیزم درمانی نیز می تواند به منظور بهبودی ویژه گی های روانی فرد و در نهایت در درمان لکنت زبان مورد استفاده قرار گیرد.
نوشته لکنت زبان کودک اولین بار در دکتر نجفی توانا متخصص روانشناس پدیدار شد.